Nieuw Zeeland voor een zon vakantie in de winter

Mijn eerste kennismaking met Nieuw Zeeland was 15 jaar geleden (oh God wat voel ik mij nu even oud). Ik was uitgenodigd voor de dertigste verjaardag van mijn vriendin Michelle en wel in Wellington New Zealand. Dé kans om naar de andere kant van de wereld af te reizen. En nog wel in de beste tijd van het jaar namelijk januari, want dan is het Down Under hartje zomer.

Na een leuk feestje gingen drie meiden (Irish, Dutchie and Kiwi onze eigen verzonnen afkortingen aangezien de 1 uit Ierland, de ander uit Nederland en de derde toch echt een Nieuw Zeelandse was) op road trip naar het Zuider Eiland. De tijd was beperkt. Slechts twee weken voor een trip langs diverse plaatsen op dit prachtige eiland. So much to do in so little time. We hadden niet echt super geluk met het weer. Hier en daar toch een fikse bui. Maar boy oh boy wat was ik toen al verliefd geworden op dit prachtige land!

Als je van veel diversiteit houdt tijdens een zon vakantie in de winter dan is Nieuw Zeeland zeker de place to be. Hou je van actie of juist van rust? Een lekker wijntje proeven? Lekker de natuur in voor een fikse wandeling? Of gewoon mooie en historische plekjes bekijken? Folklore? Dieren in het wild spotten die je hier alleen in de dierentuin ziet? Je kunt het zo gek niet bedenken of het is er.

Mijn persoonlijke top 10? Jeetje ik moet inderdaad nu gaan kiezen uit al die geweldige dingen die we gezien en gedaan hebben. Dat wordt lastig. En sterker nog…. De tweede trip smaakte naar nog meer en ja, we zijn dus zelfs nog een derde keer terug geweest en de vierde keer (deze keer met onze kinderen) wordt op dit moment gepland. Dus ja hoe ga ik dan in godsnaam een top 10 samenstellen???

Ik heb mijn best gedaan. Hier is ie dan mijn top 10 Must See/ Do tips voor Nieuw Zeeland:

1. The Tongariro Crossing: Een fantastische wandeling door het Tongariro National Park. Je loopt een hele dag door het prachtige vulkaan landschap van het NP. Wij hadden na afloop een dag nodig om te herstellen, maar al dat bloed, zweet en tranen (ja bij mij zelfs tranen) was het dubbel en dwars waard.
2. Heli Hike op Franz Josef Glacier: Nog zo’n super tof avontuur! Je wordt per helikopter naar de Franz Josef gletsjer gebracht en daar ga je vervolgens ruim een uur compleet met spikes en een pikhouweel op avontuur over de gletsjer. Wandelen, klimmen, hakken en klauteren langs diepe spleten en fraaie ijsgrotten.
3. Zwemmen met dolfijnen en Whale watching in Kaikora. Helemaal opgaan in de natuur. Zo bijzonder! Wat zijn dolfijnen leuke nieuwsgierige dieren. En zo dicht bij een walvis komen en als grote finale zijn prachtige staart in de zee zien zakken… echt onbeschrijfelijk!
4. Pinguïns en zeeleeuwen spotten in Catelins National Park: Een heel onverwachte en bijzondere ontmoeting. Bij een avondwandeling langs het strand een koppeltje meneer en mevrouw zeeleeuw tegenkomen. En een dag later de baai af turen om pinguïns te spotten, totdat een aardige Kiwi ons er op attent maakte dat je hier de pinguïns toch echt niet bij het water maar in de duinen moest zoeken (tsja, toen voelden we ons echt even de ‘domme’ toerist).
   
5. The Shotover Jet. Rakelings langs rotsen razen door een kolkende rivier in een supersnelle jetboot, echt fantastisch!
6. Op deze plek een eervolle vermelding voor de Kiwi gastvrijheid. Onze gastvrouw in Christchurch, Marylies opende eigenlijk haar B&B nooit tijdens de Feestdagen, maar voor ons wilde ze wel een uitzondering maken omdat wij in haar cottage wilden verblijven. Als wij er genoegen mee namen om een ochtend geen ontbijt te krijgen (maar dat ze wel voor een goedgevulde koelkast in onze cottage zou zorgen) dan konden we wel komen met Kerst. Eenmaal daar vond ze het toch vervelend en had ze haar dochter gevraagd of wij ook mee mochten naar hun familie Kerst ontbijt. Hoe lief is dat! Zo zaten wij dus op Boxing Day met haar hele familie aan een echt Kiwi ontbijt, compleet met
   
   eieren en spek op de BBQ. Echt een herinnering om nooit te vergeten.
7. Wai-o-Tapu thermal wonderland. Een park vol met bizarre kleuren en geuren, pruttelende mud pools en geisers. Prachtig maar ook een beetje vreemd, en zeker de moeite waard om te bezoeken.
8. Abel Tasman National Park: prachtige strandjes en een super relaxed gebied. Of je nu van kanoën houdt, of meer in bent voor een snelle tocht in een watertaxi (lees: speedboot) je kunt het hier allemaal doen. En bovendien uren wandelen door prachtige regenwouden, langs watervallen en hangbruggen.
9. Milford Sound: Hier voel je jezelf even heel klein. Prachtige hoge toppen en met een cruise schip kun je één of meerdere dagen varen door de indrukwekkende fjorden van Nieuw Zeeland. Alleen de weg er naartoe vanuit Te Anau naar Milford is al één groot Kodak moment. Even stoppen langs de uitgestrekte velden, en genieten van de weerspiegeling bij Mirror Lake. Maar pas op dat de Kea’s er niet vandoor gaan met je ruitenwissers of iets anders van rubber!
10. Aoraki Mount Cook: Dé berg van Nieuw Zeeland. De rit er naartoe valt je mond al open. Dat helder blauwe water… echt onwerkelijk. Je kunt niet tot de voet van de berg rijden maar wel tot het Heritage Hotel, van waaruit je een prachtig uitzicht hebt over het dal en Mt Cook (wel weer even de bussen met Aziatische toeristen voor lief nemen). Nog even een tip: Als je hier voor of na een mooie wandeling lekker wilt nagenieten met een hapje en een drankje, ga dan niet bij het dure Heritage Hotel zitten maar iets verder terug in Aoraki Mt Cook Village bij The Old Mountaineers. Hier kun je geweldig eten en drinken in een gezellig sfeertje, met wederom uitzicht op het prachtige landschap.
    

Je ziet ik raak niet uitgesproken over het geweldige Nieuw Zeeland. Wil je nog meer lezen kijk dan nog even verder op mijn blog. En kan ik je helpen bij het plannen van je reis? Neem dan vrijblijvend contact op via reisinfo@moniquelangeslag.nl. Meer foto’s bekijken bezoek dan mijn Instagram: ontdeknz.

See ya!

Tongariro Crossing: The best NZ walk ever!

Als je van wandelen/ hiken houdt dan mag je in Nieuw Zeeland één wandeling zeker niet missen... De Tongariro Crossing. In ongeveer 8 uur maak je een fantastische tocht van Mangatepopo naar Ketetani (of andersom). Je loopt door een bijna surrealistisch landschap wat bijna iets weg heeft van een maanlandschap. De tocht gaat langs drie vulkanen: Mt Ruapehu, Mt Tongariro en Mt Ngauruhoe.

Als je de route loopt zoals hierboven aangegeven dan begin je eerst met een korte wandeling door een landschap van heide en gras, om vervolgens als het ware tegen een muur van lava gesteente op te lopen. Niet voor niets The Devils Staircase genoemd.  En ja daar moet je toch echt naar boven! Een paar wandelstokken zijn hier dan ook geen overbodige luxe. Na een fikse klim waan je je dan ook echt even op de maan.

Hier tref je een immense vlakte aan met rechts Mt Ngauruhoe. En ben je een geoefende wandelaar, dan kun je zelfs bij goede weersomstandigheden nog helemaal tot de top van de vulkaan klimmen. Daar heb je een fenomenaal uitzicht op de krater en over het totale landschap aan je voeten.

Eenmaal aan de andere kant van de vlakte ga je via een korte steile klim richting The Red Crater. Bij helder weer heb je hier echt een fantastisch uitzicht op ook wel weer een ietwat luguber natuurverschijnsel. Zie er in wat je wilt zien zou ik zeggen. Bijzonder is het wel!

Vanaf hier ga je via een steile helling min of meer schuifelend door het stof een stuk naar beneden waar je uitkomt bij een schouwspel van prachtige krater meren, de Emerald Lakes. Drie helderblauwe meren bij elkaar. Wederom een prachtig schouwspel van kleuren gemaakt door moeder natuur. Vanaf de helling is ook duidelijk te zien welk pad je nog gaat afleggen door dit geweldige gebied. Echt zo gaaf om dat pad door het bizarre landschap te zien slingeren. Met in de verte wandelaars die de tocht verder voortzetten.

Eenmaal voorbij de Emerald Lakes kom je weer in een landschap met wat meer begroeiing. Na een laatste klim kom je bij een berghut van waaruit je de eindbestemming al kunt zien. Hier is het lekker even uitrusten van de klim en energie op doen voor 'het laatste stuk'. Maar let op denk niet dat je het zwaarste hebt gehad na de steile klimmen van zojuist. Nee, zoals de dame in ons taxi busje al aangaf het venijn zit hem in de staart. Van de totale tocht ben je namelijk het langst bezig met de afdaling. (Tenzij je, zoals sommige fanatiekelingen als een jonge gazelle naar beneden rent, maar ik wil niet weten wat die mensen de volgende dag in hun benen gevoelt hebben.)

Inmiddels is er weer wat meer afwisseling in het landschap. Wat grassen en struiken. Hier en daar een pruttelende mud pool, of sterk naar zwavel ruikende gele en witte rotsen. Bergstroompjes die toch nog lichtelijk stomen van de hitte (niet van drinken dus, zwaar giftig! Via trappen, afgewisseld met zigzaggende grindpaden kom je uiteindelijk weer in het bos terecht. En loop je langs een kabbelende rivier richting je eindpunt. 

Voor ons als niet geoefende wandelaars was het een zware tocht, maar wij hadden hem voor geen goud willen missen! Zoveel moois in een tocht van ruim 19 km. Truly awsome.

De schoonheid van Haast Pass

 

Nieuw Zeeland op zijn puurst ontdek je onder andere als je reist langs Haast Pass. Vanaf de Gletsjers in het westen richting Queenstown (of andersom) is dit echt een route die je niet mag missen. Het is een afwisseling van snel stromende rivieren tot serene rust bij één van de prachtige vergezichten met bergen en helder blauwe wateren die je onderweg tegen komt.

En afhankelijk van het seizoen, kun je zelfs geluk hebben dat de bergen voorzien zijn van een laagje sneeuw. De foto's spreken voor zich.Vergeet vooral niet om voor deze route ruim de tijd te nemen. En als je net zo'n mazzel hebt met het weer als wij, ga lekker ergens langs het water zitten voor een picknick en neem de omgeving in je op. Het is echt een plaatje wat je nooit meer kwijtraakt. Trust me!

En een stukje verder richting Wanaka kom je echt langs geweldige meren. Met een beetje mazzel zie je dan fantastische waterspiegelingen. Echt van die plaatjes die voor de rest van je leven in je geheugen geprent blijven. Of ben ik nu een beetje te enthousiast?

Nou ja de prachtige natuur van dit land heeft nu eenmaal mijn hart veroverd. Hopelijk heb ik jullie met mijn verhalen en foto's ook kunnen overtuigen om deze reis zeker een keer te maken!

Heli Hiking op Franz Josef Glacier!

Tijdens onze rit naar Franz Josef Glacier stoppen we eerst nog even bij The Pancake Rocks.

Dit keer komen we helaas tegelijk aan met een bus Japanse toeristen. Dus besluiten we eerst in het restaurant aan de overkant te gaan lunchen. Vervolgens is de bus weer vertrokken en hebben we het prachtige water en rots spektakel praktisch voor onszelf.

Na een paar foto momentjes stappen we weer in de auto en rijden we richting Franz Josef Glacier. Onderweg zien we een kleine camping net voor het dorp. We besluiten daar te gaan overnachten. En net als we onze tent hebben opgezet zien we dat er bij de buren in de wei een paar Alpaca's staan. Dus toch even kijken en aaien.

De volgende dag is het zover. We gaan Heli Hiken op de Franz Josef Gletsjer, Woeha! Dat houdt in dat je per helikopter een korte vlucht maakt boven de gletsjer en vervolgens word je op de gletsjer gedropt bij een gids. Je bindt de spikes onder je wandelschoenen en krijgt een echte pikhouweel mee en dan ga je met je groepje ruim een uur lang over de gletsjer wandelen.

Het is geen goedkoop uitje, maar trust me... you have to try it! Dit is echt zo gaaf. Je loopt over de gletsjer. Soms echt Langs serieus diepe spleten. Hier en daar moet je ook even klimmen en klauteren of over een spleet springen. En soms kun je je ook even verstoppen in een echte ijsgrot.

Na al dit spektakel brengt de helikopter ons weer terug. Deze keer had ik geluk. Ik mocht voorin zitten naast de piloot. En ben je net aan het genieten van het uitzicht.... vliegt in één keer de deur van de helicopter open! Ik heb geen hoogtevrees, maar dit was toch wel ff een dingetje. Maar gelukkig beschikt onze piloot over de typische Kiwi nuchterheid. Zijn reactie op het voorval: "Oh no worries miss, this happens all the time, but you're safe". Tsja of ik mij daar nu door gerustgesteld moet voelen???

Maar goed op dit kleine incidentje na blijft het vooral bizar dat je net nog op een gletsjer op 3000 meter hoogte stond. En dat je vervolgens vanuit de helikopter 5 km verderop het strand ziet met palmbomen. Ik hou er van, Nieuw Zeeland met zijn vele gezichten!

Farewell Spit

Nadat we in het Abel Tasman National Park helemaal in de vakantiestemming zijn gekomen is het tijd om verder te reizen richting het zuiden. We besluiten er de tijd voor te nemen en via een kleine omweg ook nog langs Farewell Spit te rijden. Dit is het meest noordelijke punt van het Zuider Eiland. Weer zo'n prachtig haast onontdekt pareltje van Nieuw Zeeland.

We parkeren de auto bij het Farewell Spit café en lopen  door een veld met schapen richting de duinen. Eenmaal op het strand waaien we bijna uit onze kleren, maar we zijn tegelijkertijd erg onder de indruk van wat we aantreffen. Dit is zonder twijfel een prachtig stukje ongerepte natuur. Zover als we kunnen kijken zien we de kustlijn en voor ons liggen een paar zeehonden lekker uit te rusten in de branding.

We lopen een stukje verder en gaan dan even in het zand zitten om de omgeving op ons in te laten werken. Dan valt ons oog op twee prachtige vogeltjes naast ons die heel druk zijn met het bouwen van een nest op het strand. Het blijft gewoon bijzonder dat je hier echt midden in de natuur kunt zijn zonder hordes mensen tegen te komen. En menig vogelaar kan hier echt zijn hartje ophalen. Er zijn hier echt zoveel verschillende vogels te zien, wij kennen ze niet bij naam maar mooi is het wel.

Vervolgens duwen we onszelf tegen de wind in weer richting de duinen en lopen nog een keer tussen de schapen door naar het café. Onder het genot van een lekkere Latte genieten we nogmaals van het uitzicht en hervatten dan onze reis richting het zuiden.

Next stop... Frans Jozef Glacier.

Sun, sea and fun at Abel Tasman

We zijn inmiddels op het Zuider Eiland aangekomen en hier start onze tocht in het Abel Tasman National Park. We beginnen rustig met een drankje en nacho's op het terras van ons favoriete barretje,Shoreline, in Kaiteriteri (makkelijk te vinden want er is slechts één bar met terras). Iedere keer als we hier aankomen komen we echt tot rust.

Even lekker genieten van de namiddag. Ondertussen plannen we een wandeltocht voor de dag erna. Het plan is om met de watertaxi naar Onetahuti te gaan en van daaruit terug te wandelen richting Park Bay. De watertaxi wordt gereserveerd en morgen ochtend strak om 09.00 uur begint weer een nieuw avontuur!

De wandeling was prachtig en we hadden zelfs nog tijd over, dus hebben we bij Park Bay ook nog even een afgelegen strandje opgezocht om bij te komen tot de watertaxi zou komen. Echter deze kwam niet op het afgesproken tijdstip. Uiteindelijk een half uur later toch maar even gebeld. "No problem" de laatste taxi zou ons nog wel even oppikken. Dus daar gingen we weer, met de wind in onze haren met een, volgens ons iets hardere snelheid dan normaal, terug naar Kaiteriteri. En dat vonden wij helemaal niet erg! :)

          

Op weg naar Mt Taranaki (Mt Egmond)

Na een heerlijke nacht in een knus motel in Auckland gaat de reis door Nieuw Zeeland dan nu echt beginnen! De eerste bestemming wordt Mt Egmond, beter bekend in NZ als Mt Taranaki. Een prachtige vulkaan aan de Westkust van het Noorder Eiland.
Aangezien het niet haalbaar is om in 1 dag van Auckland naar Mt Egmond te rijden (het is immers vakantie, dus chill!) besluiten we net voorbij een andere vulkaan, Mt Ruapehu, te overnachten. En tsja de eerste nacht hadden we in luxe doorgebracht in een motel, maar onze tent moest toch ook weer een keer van stal. Niet wetende dat de temperatuur die nacht zou dalen tot rond het vriespunt!
Knus was het wel, noodgedwongen lepeltje, lepeltje gelegen om maar vooral niet te bevriezen. En dan helpt het ook niet echt als je bioritme nog steeds ingesteld is op de Europese klok. Zodat je ook nog eens midden in de nacht uit je tentje moet om te gaan plassen.

Maar goed na een onrustige en koude nacht hebben we onze tocht hervat langs de prachtige Forgotten World Highway. Echt een bijzonder stukje niemandsland met in de verte inderdaad de eerste glimp van onze eindbestemming, Mt Taranaki. Echter deze keer nemen we toch geen risico we besluiten op de camping toch maar voor een cabin te kiezen met 'verwarming' (nooit geweten dat je zo blij kon worden van een draagbaar verwarmingsgevalletje wat herrie maakt als een föhn).

Na een heerlijke nacht zijn we richting de vulkaan gereden en op aanraden van de eigenaresse van de camping tot het uitzicht plateau gereden voor de start van een wandeltocht. Een erg mooi gebied, echter de aangegeven wandeltijden bleken iets optimistisch weergegeven (of onze conditie is gewoon slecht?) en het venijn zat hem zeker in de staart, in de vorm van een super stijl pad waardoor je ongeveer om de 10 meter moest stoppen om op adem te komen. Maar, het was mooi! We hadden prachtig weer en we zien het maar als een goede oefening voor nog meer wandelingen tijdens deze super trip.